Sałatka z mniszka: potrawa "funkcjonalna": wspomaga wątrobę, alkalizuje organizm |
Termin medycyna funkcjonalna
Termin dietetyka funkcjonalna chyba jeszcze nie istnieje. Co nie oznacza, że nie istnieją dietetycy, którzy podążają za sposobem myślenia medycyny funkcjonalnej. Wiedzą oni, że u podstaw wielu chorób przewlekłych leżą konkretne błędy żywieniowe i że leczenie większości tzw. chorób cywilizacyjnych należy rozpocząć od zmian na talerzu. Znają właściwości różnych pokarmów i wiedzą, jak wykorzystać je w celu przywrócenia równowagi organizmu. Wiedzą też, że każdy człowiek, w zdrowiu czy w chorobie, jest niepowtarzalną indywidualnością: ma swoisty metabolizm, niedobory i nadmiary, które należy precyzyjnie rozpoznać, aby pomóc, a nie zaszkodzić. Wiedzą też, że nie istnieje uniwersalna dieta optymalna, gdyż to, co dla jednego człowieka będzie lekarstwem, dla innego okaże się trucizną.
Dietetyka funkcjonalna spogląda całościowo na organizm człowieka: jego konstytucję (czyli budowę i temperament), energetykę (wewnętrzne „przegrzanie” lub „wychłodzenie”), zaburzenia równowagi (symptomy chorobowe). Po to, aby usunąć zaburzenia i pomóc organizmowi w osiągnięciu równowagi, stosuje cały arsenał środków: pokarmów, technik gotowania, ziół, czasami suplementów, dopasowanych starannie do konstytucji i energetyki danego człowieka.
Dietetyka funkcjonalna bazuje na pokarmach stworzonych przez Naturę wiedząc, że człowiek nie jest w stanie stworzyć niczego, co będzie dla niego równie dobre. Znajomość zadziwiających właściwości leczniczych warzyw, owoców, ziaren i ziół czerpie nie tylko z laboratoriów naukowych, lecz w równym stopniu z tysiącletnich doświadczeń medycyny Wschodu, która odkryła je drogą empirii i wcieliła w najstarsze systemy medyczno-dietetyczne.
Dietetyka funkcjonalna komponuje jadłospis z codziennych produktów, wykorzystując ich szerokie właściwości lecznicze. Jednym z celów tego bloga jest upowszechnienie wiedzy na temat tych właściwości.
0 komentarze:
Prześlij komentarz